بدلیل غلبۀ منطق سیاست بر منطق اقتصاد در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، تحولات اقتصادی این کشورها در بسیاری از موارد ریشه های سیاسی و اجتماعی  دارد. در مورد ترکیه این امر صادق است و باید توسعۀ اقتصادی این کشور را ناگزیر از توجه رهبران حاضر آن به توسعۀ سیاسی و اجتماعی دانست.

 نظریات جدیدتر امنیت‌‌پژوهی بجای پای فشردن و برجسته نمودن نهاد دولت یا رژیم، همچون خاستگاه امنیت، به «فردمحوری» و «انسان‌‌محوری»، چونان خاستگاه امنیت روی آورده‌اند و در روبرو نیز نظریات واپسین‌تر توسعه هم دیگر نه تنها به رشد اقتصادی و یا دیگر ابعاد رسمی رشد و توسعه، که به «توسعۀ انسانی» و فراهم‌‌آوری رشد و شکوفایيِ رفاه و کمال آدمی می‌‌اندیشند. در این نوشتار؛ پس از بررسی دیدگاه‌ها و نظریات چندگانۀ مطالعات امنیتی، پیوندهای دوسویۀ امنیت و توسعه را به بحث خواهیم نشست.